nmПольща | PolskaУкраїна | Ukraina

У Варшаві після прем’єри фільму «Щедрик» відмовилися від фестивалю російського кіно [UA/PL]

0
Поширень | Udostępnień

Найголовнішим у фільмі «Щедрик» є розуміння відносин між Україною та росією.

Про це заявила режисерка фільму Олеся Моргунець-Ісаєнко на пресконференції в Івано-Франківську, передає кореспондент Укрінформу.

«Головне, що є в цьому фільмі, то це історичний контекст розуміння того, що відбувається зараз. Знаючи історію і те, що було в минулому, ми можемо формувати своє майбутнє», – переконана Моргунець-Ісаєнко.

Вона зазначила, що коли прочитала сценарій Ксенії Заставської, їй дуже сподобалось саме те, що тут є «Щедрик». «Тому що це різдвяна історія в контексті України та її історії. Мені здається, немає людей, хто б не реагував на це слово і цю пісню», – зауважила режисер.Події фільму відбуваються у воєнному Станіславові (нинішній Івано-Франківськ). Фільм знімали у декораціях. Для цього у Києві розгорнули три великі павільйони. За основу брали давні фотокартки, на яких зафіксовано вигляд тодішнього Станіслава. Відтворити вулиці та будинки у декораціях допомагав художник Владислав Одуденко.

«У нас було дуже велике бажання знімати в Івано-Франківську, але, на жаль, через те, що дуже багато встановлених вивісок, кондиціонерів, вікон, дуже складно було знайти вулицю… Ми прийняли рішення знімати в декораціях», – каже Моргунець-Ісаєнко.

Зйомки «Щедрика» розпочалися восени 2019 року. А найбільшою проблемою у проєкті виявився сніг. «Нам випала безсніжна зима. А це кіно про Різдво і сніг. Спочатку нам вдалося вихопити кілька зимових сцен. Потім ми чекали сніг, потім настав карантин. Тому у кіно можна побачити зиму, яку знімали влітку», – сказала режисер.

Наразі фільм «Щедрик» показали майже на 10 фестивалях. Для творців стрічки несподіванкою стала перемога на нігерійському фестивалі жіночого кіно. Нині знімальна група «Щедрика» отримала запрошення для показу фільму у Японії та на кількох фестивалях єврейського кіно.Водночас у Варшаві після його показу відмовилися від проведення фестивалю російського кіно.

«У нас були три покази «Щедрика» і всесвітня прем’єра у Варшаві, у Палаці культури та науки. Це радянська споруда, яку поляки не дуже люблять, але там проходять багато заходів. Це було дуже символічно, бо до цього там проходив фестиваль російського кіно. Після показу «Щедрика» вийшли культурні діячі, які влаштовували цей російський фестиваль, і сказали, що після цього фільму в цій споруді Польщі ніколи не будуть проводити фестиваль російського кіно, а лише українського. Це було дуже приємно», – зазначила режисерка.

За її словами, зацікавленість у прокаті «Щедрика» вже виявили Польща, Литва та Латвія. Один із британських університетів зголосився придбати фільм для своєї бібліотеки як історичну стрічку українського кінематографа.

Кошторис фільму «Щедрик» становить майже 2 млн доларів. Половину суми надало МКІП, інша частина – приватні інвестиції польської та українських компаній.

Історична драма «Щедрик» розповідає історію трьох різних родин: українців, поляків та євреїв, яких об’єднало спільне горе — зміна репресивної машини СРСР на каральну систему Третього рейху. В українських кінотеатрах показ фільму «Щедрик» розпочнеться 5 січня.

[PL] W Warszawie po premierze filmu „Szczedryk” odmówili udziału w rosyjskim festiwalu filmowym

W filmie „Szczedryk” najważniejsze jest zrozumienie relacji między Ukrainą a Rosją.

Poinformowała o tym reżyser filmu Olesja Morgunec-Isajenko na konferencji prasowej w Iwano-Frankowsku, donosi korespondent Ukrinform.

„Najważniejszą rzeczą w tym filmie jest historyczny kontekst zrozumienia tego, co dzieje się teraz. Znając historię i to, co było w przeszłości, możemy kształtować naszą przyszłość” – przekonuje Morgunec-Isajenko.

Zauważyła, że kiedy przeczytała scenariusz Kseni Zastavskiej, bardzo jej się podobało, że jest tu „Szczedryk”. „Ponieważ jest to opowieść wigilijna w kontekście Ukrainy i jej historii. Wydaje mi się, że nie ma ludzi, którzy nie zareagowaliby na to słowo i tę piosenkę” – powiedziała reżyserka.

Wydarzenia filmu rozgrywa się w wojskowym Stanisławówie (obecny Iwano-Frankowsk). Film został nakręcony w scenerii. W tym celu w Kijowie rozlokowano trzy duże pawilony. Za podstawę wzięto dawne fotografie, na których uchwycono widok ówczesnego Stanisławówa. Artysta Wladisław Odudenko pomógł odtworzyć ulice i domy w scenerii.

„Chcieliśmy kręcić w Iwano-Frankiwsku, ale niestety, ze względu na dużą liczbę zainstalowanych znaków, klimatyzatorów, okien, bardzo trudno było znaleźć ulicę… Postanowiliśmy strzelać w scenerii” – mówi Morgunec-Isajenko.

Materiał filmowy do „Szczedryka” rozpoczęły się jesienią 2019 roku. A największym problemem w projekcie okazał się śnieg. „Mieliśmy bezśnieżną zimę. A to jest film o Bożym Narodzeniu i śniegu. Najpierw udało nam się uchwycić kilka zimowych scen. Potem czekaliśmy na śnieg, potem przyszła kwarantanna. Dlatego w filmie widać zimę, która była kręcona latem” – powiedziała reżyserka.

Do tej pory film „Szczedryk” był pokazywany na blisko 10 festiwalach. Dla twórców filmu zaskoczeniem było zwycięstwo na Nigeryjskim Festiwalu Filmów Kobiet. Obecnie ekipa filmowa „Szczedryka” otrzymała zaproszenia na pokazy filmu w Japonii oraz na kilku festiwalach filmów żydowskich.

W tym samym czasie w Warszawie po jego projekcji odmówili zorganizowania rosyjskiego festiwalu filmowego.

„Mieliśmy trzy pokazy „Szczedryka” i światową premierę w Warszawie, w Pałacu Kultury i Nauki. To sowiecki budynek, którego Polacy bardzo nie lubią, ale odbywa się tam wiele imprez. Było to bardzo symboliczne, ponieważ wcześniej odbywał się tam festiwal kina rosyjskiego. Po projekcji Szczedryka wyszli ludzie kultury, którzy zorganizowali ten rosyjski festiwal i powiedzieli, że po tym filmie w tym budynku w Polsce już nigdy nie będą gościć festiwalu kina rosyjskiego, a jedynie kina ukraińskiego. To było bardzo przyjemne” – powiedziała reżyserka.

Według niej zainteresowanie wypożyczeniem „Szczedryka” wykazywały już Polska, Litwa i Łotwa. Jeden z brytyjskich uniwersytetów zgłosił się na ochotnika do zakupu filmu do swojej biblioteki jako filmu historycznego kina ukraińskiego.

Kosztorys filmu „Szczedryk” to prawie 2 miliony dolarów. Połowę kwoty zapewnił MKIP, a drugą część – prywatne inwestycje polskich i ukraińskich firm.

Dramat historyczny „Szczedryk” opowiada historię trzech różnych rodzin: Ukraińców, Polaków i Żydów, których łączy wspólny żal — zmiana represyjnej machiny ZSRR na system karny III Rzeszy. W ukraińskich kinach pokaz filmu „Szczedryk” rozpocznie się 5 stycznia.

Ukrinform / fot. Państwowa Agencja Ukrainy ds. Kina